Arimaren etxe-aldaketa

Egia esanda, irakasleek pairatu dute etxe-aldaketa. Besteak, eguneroko ibilbidea aldatzea besterik ez dugu egingo. Lasarte-Orian udal euskaltegi berria dugu, eta arratsalde honetan (zuek ez aspertzeko, arratsalde honetan...) joan gara ikustera.

Itxura ona zeukan kanpotik, eta ikusi dugu polita eta handia dela barrutik. Gela zabalak, argitsuak (gortinarik gabe), aulki erosiak, eta areto nagusia benetazko "nagusia" da.

Den-dena berria? Ez. Betiko euskaltegiaren arima ekarri dute eraikin berriari. Arima? Zer demontre den euskaltegiaren arima galtetuko dute batzuk. Ez nago seguru zer den, baina ikusten dudanean, argi ikusten dut han dagoela arima. Beste bazterretan ere aurki dezake, baina nik irakasleen bulegoan ikusi dut. Hona hemen:

Zer izango lirateke euskaltegiak kassetterik gabe?

Etorkizuneko kazetaria

Hemen doa, atzeratuta daukan idazlan bat (atzeratutariko bat). Proposamena etorkizuneko ikertzaile edo kazetaria izatea zen. Artikulu bat idatzi behar genion berrehun urte barruko irakurleari, garai hartako gauzak adierazten. Hau da, nola ikusiko zituzketen gaur egungo tramankulo batzuk.

Aranzadik 2000 urteko hondakinak ikertzen ditu
Itzulpena: Arrebuscando

Gure arbasoek hamaika tramankulu erabiltzen zituztela denek dakigu, eta Aranzadi Arkeologi Taldeak aurkitu ditun hondakinek teoria hori baieztatzen dute.
Hondakinak aste bat egon dira Aranzadiko ganbera batean, daukaten kutsadura kentzen, aintzinako plastiko materiala bilduta zeuden eta. Garai hartako plastikoa ez zen gaur egun ezagutzen dugun bezalakoa. Arbasoek petrolioa erabiltzen zuten poltsak egiteko, baita erregai ere. Baina 2065etan OMSk lortu zuen lehengai hori debekatzea.

Garbitu ondoren, ikerketa-lana hasi zen. Nahiz eta ikerketa bukaturik gabe egon oraindik, lehenengo bilaketak aurreratu dizkigute. Objetu batek aintzinako teknologia erabiltzen du, eta besteak nahiko sinpleak dira. Adibidez, euroko txanpon batzuk agertu dira. 2000 urte inguruan euroa zen Europako dirua, eta bai txanponak bai bileteak erabiltzen zituen jendeak.

Txanponen ondoan paperezko liburuxka bat zegoen. Orriak nahiko gaizki kontserbatu dira baina ikertzaileek hamaika irudi eta zenbaki ikusi dituzte orrien zehar. Azalean agentzen den izenburua argitzea nahi dute orain: "Cada 2x3, un 3x2" esaldi misteriotsu hau ikertzeko Euskaltzaindiaren laguntza eskatu dute, askoz ohitutagoa daudelako hitz-jolastera. Gogoratu behar dugu, pasa den udan, euskarazko akademiak "Veranoski" hitzaren esanahia argitu zuela urte erdi bat pasa ondoren.

Teknologi tramankulutik informazio gehiago aterako dute arbasoei buruz. Baina zailagoa da ikertzeko, erabiltzen zituen sistemak orain dela urte asko desagertu ziren eta. Horietako batean "iPod" hitza dauka grabatuta atzetik. Aurretik pantai txiki bat omen dago, baina piztea ez dute lortu Arazadikoek. Badakite garai hartako enpresa baten produktu ezagunena izan zela. Dena den, Applek (horrela deitzen zen enpresa) 2009 urteko krisian porrot egin zuen, eta bere teknologi eta sistema guztiak desagertu ziren 10 urte pasa eta gero.

Berria ezagutakoan, Odon Elorzak gizarteko museo bat eraikitzea proposatu du. Alkateak diotenez "2216an Kulturaren Europako Hiriburu izatea lortzeko lagunduko du museoak".

Nor den Ane

Bihar ez naiz euskaltegira joango . Jai hartuko dut. Aitzaki on bat daukat, ez pentzSa.
Antzerkira joango naiz arratzSaldez. Aizu, kultura kultura da, eta gure laguntza behar du. Hasteko ez da batere aitzakiA txarra.
Euskaraz antzerki-lan izango dela den denez, nire kontzientzia lasaitzen duenik lasai dago. Ea zerbait hartzen ulertzen dudan!
"Ahuntza edo nor da Silbia?" du izenburua, eta estreinaldia Donostiako Antzoki Zaharrean izango da datorren 13an. Txalo Produkzioak konpainiak egin du muntaia, hala ere, José María Pou aktoreak (baita zuzentzen du ere) egin zuen gaztelerazko bertsioa (arrakasta handiarekin gainera).

Ane Gabarain agertzen da. Ez dakit Silbiarena edo ahuntzarena egingo duen, baina seguru nago primeran egingo duela primeran seguru. Anerena miresten dut (hiztegian bilatu dut hau). "La Ratonera" eta "Pecata Minuta" antzerki-lanean ikusi nuen, biak euskaraz, kasualitatez.
Horregatik, beren argazkiarekin apainduko dut sarrera hau.
Gehiago jakin nahi baduzu, Victoria Eugenia Antzerkiaren web gunean.
Vaya, konturatu naiz 13a ostirala ostegunea dena dela. OrduAn, bai antzerkira, bai euskaltegira...

Eranskina: Batek (Anek eta berak elkarrekin ikasi zutela) esan dit oso gaztetan ere Ane aktoresa bikaina zela.

Norvegiarantz begirakada

Berri bat kontatzea tokatuko zait bihar euskaltegian. Zerbait bilatu aurkitu dut internetez, eta oraintxe bertan bukatu dut eskema. Zeri buruz hitz egingo dudan ez dut hemen botako Ez dizuet esango zeri buruz hitz egingo dudan, baina pista batzuk bai.

• Ez nekien, Noruega Norvegia zen zela euskaraz.
• Trondhein da herrialdearen 3. hiri handiena, 150.000 biztanle dauka.
• Hiri aldapatsua da, eta iaz bere igogailu ospetsuaren urteurrena ospatu zuTen.

Ikusi mapa handiagoa

Ohitura zahar baten berria emateko eskema

Lan bat dugu astebukaerako. Informazioa bildu eta eskema egin biharko grabaketarako, ohitura zahar baten berria bota behar dugu eta. Hemen dago, nik erabiliko dudan txuleta.

Nola bestela?

Idazlan batekin emango diot irteera bloga honi. Ez dakit zenbat iraungo duen gloga hau. Agian datorren hilabetean kokoteraino nago eta OFF posizioan jarriko dut. Baina tira,...

Jan eta jan
Itzulpena: Comerse el tarro

Azken egun hauetan osasun errekonozimientoak egiten ari dira lan egiten dudan lekuan. Analisiak, tentsioa, begi-probak,... egia esanez, nahiko betea osatua da.
Pasa den astea, arduradun bat (gure gainetik dagoena) kexatzen etorri zen. Errekonozimientotik zetorren. "Mediku honek ez dauka lotsarik!" hasi zen ohiuka oihuka. "Gizendu naizela esan dit -jarraitu zuen- eta nire adinarekin zaindu  egin behar dudala". Haserre zegoen, bai. Bakarrik estetiko aldetik hartu zuen gomendioa. Gure arduraduna hogeita hamazortziko emakume bat da. Ez dut esan nahi, emakumeak obsesionatuagoak daudela daudenik, gizonak baino, baizik eta gehiago nabaritzen dituztela estetikaren arauak.

Nahiz eta dietaren erreginak izan, dietaren arazoa orekatu egin da; hau da, bai neskak bai mutilak estetikaren araupean gaude.
Presio honek sortarazten du amaika dieta desberdinak gauza bat lortzeko: AR-GAL-TZEA. Pisu handia du hitz honek, bere atzetik industria potolo bat dago eta. Baina estetika alde batean utzi behar dugu, eta osasun aldetik hartuko dugu hitza.

Osasuna zaintzen dugunean, fisikoki ere hobetzen dugu. Garrantzi handia eman behar diogu nutrizionistek esaten dutenari. Zein den hori gogoratuko dugu (jar ezazu martxan epe luzeko memoria buruan):

• Elikadura orekatuta jarraitu behar dugu, argi eta garbi. Denetik jan, otordu guztiak egin (inportantenak behintzat bai), eta neurriz.
• Maiztasuna ere kontuan hartu behar dugu. Arazorik ez egunero patata jaten badugu. Orain bai, nutrizionista batek esango digu noiz jan (bazkarian ala afaltzean), eta nola prestatzea prestatu (egosita osasunagoa da, (hala) olio gutxiago sartuko dugu eta geure gorputzan.

Hamaika gauza gehiago esango lukete osasun-adituek. Nire aldetik gomendio bat baino gehiago ez dut botako: bizitza sedentarioari aurka aurre egin. Ekintza txikiekin gorputzari laguntzen dugu diogu aktiboa jarraitzeko. Hau da, Urbileraino oinez ere joan dezakegu gaitezke, edo igogailua ordez, eskailerak erabil.
Euskaltegiko ikasle eta irakasleek zertxobait egiten dugu egunero,.. euskaltegiak igogailurik ez dauka eta.