Google hurbiltzen ari zaigu

Lehen, bakarrik hiriburu nagusiek zeukaten aukera hau. Baina pixkana, Google zabaltzen dihoa gure lurraldean zehar zabaltzen ari da, eta bere begia Lasartetik hurbil pasatu da. Hernanitik Tolosara joateko, Urnietako bidea aukeratu zuen, horregatik Andoain bai, badauka Street View aukera Google-aren mapetan.
Norbaitek ezagutzen ez badut, hona hemen "googlearen begia" eta probatzeko aukera:


Ver mapa más grande
Autobusa huts egin dut!!!

Ver mapa más grande

Bost urte Firefoxekin

Firefox nabegatzaileak, bost urte bete ditu. Baita euskaraz ere!
Bisitatu, ospatzeko web gunea

"Slow" dantzatu nahi dut with you tonight

Badatorrela beste mugimendu berri bat! Amerika ikusi zuen lehen marinelak bezala, gure komunikabideek ohiuka zabaltzen dituzte moda berriak. Slow mugimenduaren txanda da oraintxe. Bai telebistako kateetan, bai irratietan gure bizimodu aldatzea nahi duen mugimendu bati buruz hitz egiten da. Agian ez duzu ezer ez entzun. Lasai, pixkanaka zabaltzen ari da eta. Edozein momentutan entzungo duzu zerbait.

Laurogeigarren hamarkadan sortu zen "slow" asunto hau. Sustatzen dutenek diote azkarregi bizi garela arlo guztietan. "Azkar bizi eta goiz hil zaitez" esaeraren kontrakoak dira hauek. Denboraz gozatzeko proposatzen gaituzte, hau da, egin behar duguna, ondo eta lasaitasunez egin, stresarik gabe. Betiko elikadura berrezkuratzea edo hiriaren antolaketa gizatiartzea daude beraien erronken artean.

Nahiz eta slow mugimenduak arlo desberdineri buruz hitz egiten duen, sukaldaritzaren erreinuan, gastronomiaren eskutik aurkezten digute hemen. Gipuzkoan ez ezik, Araban ere badaude talde jaioberriak filosofia hau adierazi nahi dutenek. Gure lurraldean, bai Hondarribian, bai Donostian, aurki dezakegu mota honetako talde bat, eta Araban elkarte bat dago probintzia osorako. Hiru kasuetan, hemengo eta betikko produktuen alda lan egiten dute kideek.

Slow arabatarren web gunea irakurtzen bagenu, konturakuko gara beraien jarduera handia dela. Ekintza ugari antolatzen dituzte urtean zehar, janariak nola prestatu ikasteko, topaketak, edo hitzaldiak adibidez. Ezin dugu pentsatu hau dena bi eroen jolasa denik, Gasteizeko sukaldaritzako sukaldariak badaude eta.

Beste negozio bat izan daiteke, hala ere, badagoen zerbait negozio bat ez denik gaur egungo.

Word dokumentu bat karaokean

Txikarra egin genuen euskaltegiko klase osoak aste honetako egun batean. Kontzertu pedagogiko batera joan ginen kultur etxera.
"Piano bat bertsotan" izenarekin, ikuskizuna euskal kanten inprobisazioan oinarritzen da. Publikoak idatziz eskatzen ditu entzun nahi dituen kantak, horiek zozketa bidez aukeratzen dira eta zuzenean abesten dira. Hitzak pantaila batean proiektatzen dira entzuleek ere kantatu dezaten.
Dudarik gabe, pena merezi zuen. Hona hemen saio horretatik momentu bat:

Gidari bakartiak

"Autoa elkarrekin" zerbitzua kendu dute Lasarte-Oria udal web gunetik. Norbaitek ezagutzen ez badu, ez da harritzekoA. Arraroagoa izango litzake litzateke zerbitzu hori ezagutzea, ezezaguna izan baino, jende gutxik ezagutzen du eta. Orain arte, Lasarte-Oriako Udala compartir.org plataforman sartuta zegoen, beste herri asko bezala. Internetaren bidez aurkezten da talde hau, eta kotxearen erabilera murriztea sustatzen du. Helburu honekin, egunero bidaiA bera egiten dutenak harremanetan jartzen ditu, kotxe batean bakarrik egiteko, hiruzpalau kotxe erabili ordez.

Nahiz eta abantailak argi ikusi (ez kutsadura aldetik soilik, baita diruA aurrezteko ere) kendu egin behar izan dute udaletxekoek. Promozio on bat faltagatik, izena emateko zailtazSunagatik, datu pertsonalak ematea ez gustatzeagatik,... hamaika aitzakiA bilatu ahal izango genituzke, baina azken urteko emaitzak hor daude: azken hilabete hauetan 6 pertsona baino gehiagorik ez dira izan izena eman dutenak.

ArasZo potoloago bat dago denaren atzean: askatasuna, edo askatasunaren eza esango genuke baita ere. Hau da, kotxe bat erosten dugunean askatasun tarte bat ere erosten dugu. Edozein momentutan, edozein lekutara. Lanera joateko izan arren, gure musikarekin, gure irratia entzuten, gure erritmoz, gure gidatzeko modura,.. joatea gustatzen zaigu. Pertsona asko leku berara joaten bagara ere, gure autoa eta gure askatasunarekin ibili nahiago dugu. Industrialdeen sarrera goizez ikustea nahikoa da esaten ari naizena baieztatzeko. Ia kotxe gehienetan ez dira gidaria baino pertsona gehiagorik joaten.

Amaitzeko, ez dut sistemaren kontraesan bat esanik gabe geratu nahi. Autoaren erabilera murriztu behar dugula esaten digute goitik. Ordea, aldi berean, kotxeen salmentak sustatzeko dirulaguntzak ematen dizkiguTE. Argi eta garbi esaten digute kotxeak erosteko, kotxeen xZergan ordaintzeko, eta aparkatuta uzteko. Gainera, udal aparkaleku batean izan bada, askoz hobe.

Aspaldiko!

(Oharra: kontuan hartu atzeratuta neukan idazlan bat dela)

Zer moduz doa kurtsoaren hasiera? Nahiz eta gu oporretan egon, zuek hasi duzue zarete unitate berriak prestatzen, ezta? Suposatzen dut zeri buruz izango den lehenengoa. Oporrari buruz agian? Badaezpada gutun honekin hasi naiz, idazlana aurreratzeko.
Bruselatik idazten dizut, bost egun pasatuko naiz ditut eta. Baina beste leku batean dago nire burua. Pasa den astean ikusi nituen paisai zoragarriz beteta dut "zerebeloa".
Imajina ezazu ikusmira: kostalde lau bat, hondarraz kilometro asko, aurrera begiratu, eta horizontearen marra puzkatzen, mendixka zorrotz bat. Gehitu itzazu hodei grisak zeruan, eta euriaren soinua. Horrela aurkitu genuen Mont St. Michel, ipuin irudi baten bezalakoa (beldurrezkoa agian). Errepidea hartu genuen hara iristeko. Errepide "bakarra" zen, ez soilik zoragarria izateagatik, ez zegoen ibilbide gehiagorik gainera.
Iristean atertu zuen, zorionak  zorionez mendixka primeran ikusteko. Harresiek inguratzen zuten irla, eta sarreratik hasten zen kale eztua eta komertzioaz beteta. Goian, granitozko mendi puntan, abadia. Hori zen gure destinoa helmugara.
Igoeran, kale eztuen zehar, hilerri txiki batekin topatu genuen ginen, etxez inguratuta. Pixka bat gorago, suhiltzaileen etxea zegoen. Etxea deitzen diot beste etxeen bezala etxeak bezalakoa zen eta, ez zeuden zegoen kamiorik, ezta garaje ate handiak ere han. Etxeen teilatuak ikusten diren puntatik hasten ziren abadiaren hormak, zimientoak zehazki. Kontrahorma ikaragarriak ziren horiek, lodiak ez ezik, altuak ere baitziren. Sarrera ordaindu ondoren (nola bestela) barrutik eta kanpotik ezagutu genuen abadia. Labirinto baten hantza zuen, hamaika areto eta bazterraz osatuta zegoen eta. Horrez gainera, goitik ikusten zen paisaia, berriz, ikusteak merezi zuen.

Nola esaten da "Cazadora" euskaraz?

(emailez jasotako argazkia)

Aldaketaren ikonoa

Textu bat irakurtzea izan da gaurko etxekolana. Egunotan lantzen ari garen gaiarekin zer ikusi du: mugikortasun jasangarria. Artikuloak, iritzi artikuloa da eta, Bordeleko tranbia berriri buruz hitz egiten du. Burdel, barkau, Bordelek 2003an inauguratu zuen bere "aldaketaren ikonoa". Textuak hau dio: Duela ez hain aspaldi Bordelen izan nintzen. (...) Duela hamabi urte autoak alde guztietatik ibiltzen ziren plaza haiek oinezkoentzat bihurtu dira. Tranbia berri eta moderno bat pasatzen da. (...) Hiri itsusiaren oroitzapena nuen. Trafikoaren erdian itotzen nintzelako irudimena nuen. Berriz itzuli eta halako lasaitasuna, plaza zabal eta ederrak ikusteak sorpresa atsegina eman zidan. Ez dakit ea dena tranbiari esker den bakarrik, baina hiri erditik autoak kentzea lortu dute Bordelen.
Norbaitek pasartea baino gehiago irakurri nahi badu, hona hemen artikulu osoa.
Kasualitatez, hiri frantziarrara joan ginen orain dela 4 urte. Laneko bidaia izan zen tranbia ezagutzeko. Portzierto, Bordeaux-ak merezi du bisita egitea.
Hiriko agintariek adierazi zigunaren arabera, tranbia hiri aldatzeko egitasmorik nagusiena izan zen.
Idazlaria esaten duen bezala, lehen autoak alde guztietatik ibiltzen ziren hirietako bazter guztietatik. Tranbiaren etorriarekin batera beste aldaketa batzuk hasi ziren: kaiaren erreabilitazioa, bidegorriak, monumentuen garbiketa, erriberaren berrikuntza,.. Tranbia ere, ez zen edozer tranbia, berrietariko bat baizik.
Honekin esan nahi dut, hiri guztietan ez direla emaitza berdinak lortuko. Gasteizen, adibidez, aspalditik gozaten dute hiritarrek beren parkez, oinezkoentzako guneaz, ezpaloi zalabaz, bidegorriren sareaz,..
Beste "portzierto": hasieran, Bordeleko merkatariek tranbiaren kontra zegoen, eta biztanleen %90ek "beldurra" zeukaten garraio berriari.

Gaurko ikon-hitza

Euskaltegin nagoenan, eta irakaslearen adierazpenak hartzeko, marrazten dut. Hau da, noizbehinka teoria marrazki baten eskutik dator (nere buruan finkatzeko). Gaur, bat ekarri dut etxera: HAATIK
Esaldi baten hasieran dagoenean, eta aurreko esaldi ezezkoa bada, hurrengoa, baiezkoa izango da. Baina alderantziz ere.

Katu teilatu(aren) gainian

Donostia Zinemaldiak filme berriak ikusteko aukera eskaintzen digu. Filme batzuk sare komertzialean estreinatu baino lehen, eta beste batzuk inoiz ez dira antzeztuko. Bere "menuan" aukera gehiago dugu zinearekin gozatzeko, esate baterako, filme klasikoak.
Aurten Richard Brooks zuzendari (Semilla de maldad, Dulce pájaro de juventud) retrospektiba bat egiten ari dira. Bi filmerako sarrerak erosi nituen, eta lehenengoa erabili dut gaur arratsaldean. "Cat on a Hot Tin Roof" edo "La gata sobre el tejado de zinc" ikusi dut pantalla handian. Sinopsiak esaten duen bezala, "elkarrizketa bikainak, drama sakona eta interpretazio bikainekin".
Bitxikeri bat: jatorrizko izenburua eta gaztelaniaren artean desberdin bat dago. Espainian, zentsurak "HOT" kendu zuen izenburutik, hau da, benetazko izenburua "La gata sobre el tejado de zinc caliente" da (edo "Katua teilatu gori gainean").

Astelehen beltza

Nahiz eta asko lo egin, nekatuta jaiki naiz gaur goizean. Lanean etengabe lan egin du. Honek ekarri dit begi-nekadura. Eguerdian, lanean egin du jan. Arratsaldean hileta batera joan naiz, eta berandu iritsi naiz euskaltegira. Gaur izan dugu euskaltegiko kurtso berriaren hasiera. Euskaltegia eta udaren amaiera elkarrekin datoz. 5 minutu pasa ondoren, amaitutzat jo du aurkezpena irakasleak. Karpeta berriak banatu ditut... Zein koloretakoa?

Ostadar portutik

Irudi hau utzi digu asteburuak.

Sakanako giroa

Gehiago ezagutu Etxarri-Aranatz-ari buruz Wikipedian

Pasa den asteburuan Nafarroatik ibili nintzen, Etxarri-Aranatzenzko gaua ezagutu nuen. Afaldu ondoren, Mikel Urdangarinaren kontzertua zen plazan. Joño! Oraintxe konturatu naiz ondoan zegoena Rafa Rueda zen. Aurpegia ezaguna iruditzen zitzaidan, baina...

Txapelketarako argazkiak

Datorren astean amaitzat emango dugu kurtsoa. Azken egunarako argazki lehiaketa bat antolatu dute euskaltegikoek, eta gela bakoitzak hiru argazki aurkeztu behar ditu. Hauxe dira gaiak: HERRIA, JENDEA eta NATURA. Hemen daude, nik proposatzen ditudanak:

1. Herria
"MIKELETEEN ITZULERA"


2. Jendea
"BIDEO-DEIA ZUZENA"


3. Natura
"UDABERRIAREN FRESKOTASUNA"

Trumoiak sumatzen dira

Zeruan hodeiak daude,
itsasoan txalupak lurrean putzuak,
zapatak gustiz bustiak,
gorputz osoa dardaka.

Neguko eguraldia dago
eta uda oraintxe hasi da,
trumoiak sumatzen dira
itsasertze mendi honetan.

Apotzagatik (Ezkoriatza).

Gorputz-flexia Lasarten

Jakin-mina neukan Donostiako agenda kulturalan ikusi nuenetik. "Breakdance eta multimedia show" zion azpitituluak. Nahiz eta "breakdancezale" ez izan, dantza erakargarria iruditzen zait, indarra eta ritmoa eskuz doazelagatik. Beste osagai bat gehitzen da nahazketa honetan: multimedia.

“Multimedia” hitza gauza anitz izango lirateke, baina nik ikusi nuena kontatuko dut. Dantzak eta musikak ziurtzat jotzen baidute. Baita argiak ere. Proiekzioek protagonismo handia daukate, bai atzeko pantai handian, bai ondoan dagoen pantai txiki batean. Dantzariek proiekzioekin jolasten dute, eta objetu desberdinak ateratzen dituzte ikuskisunaren zehar.

Nahazketa hau "Papiro flexia" deitzen da. Papera da ateratzen duten objetu bata, paperezko irudiak egiten dituzte eta. Dantzari batek orri bat tolesten hasten da, zuzen egiten du, eta pantaian ikusten duzu kamara txiki bat aurrean dago eta. Pantai txikiaren atzean jarraitzen du "eskulana" egiten, baina pantaiak prozesu osoa ematen jarraitzen du, hau bai, grabaketa da. Tolestura guztiak egin ondoren, elefante baten forma du orriak. Momentu hortan, paperezko elefantea pantai handian agertzen da mugitzen. Eta aldi berean, hiru dantzarien artean elefanteko irudia osatzen dute bere gorputzekin. Hau adibide besterik ez da.

"Circle of Trust" izena du dantza taldea ("Círculo de confianza" gazteleraz), eta zaragozatarrak dira. Logela Multimedia taldeak muntai egin du, audioa eta bideoa bat egiten. Logela bizkaitarrak dira, Elorriokoak. "Taupadak", "Mokaua", "Klonk" eta "Ohe handi bat" izan dira azkenetariko lan batzuk, eta pasa den astean Lasarte-Oriako kultur-etxean egon ziren "gorputz flexia" nola egiten den erakusten.

Arimaren etxe-aldaketa

Egia esanda, irakasleek pairatu dute etxe-aldaketa. Besteak, eguneroko ibilbidea aldatzea besterik ez dugu egingo. Lasarte-Orian udal euskaltegi berria dugu, eta arratsalde honetan (zuek ez aspertzeko, arratsalde honetan...) joan gara ikustera.

Itxura ona zeukan kanpotik, eta ikusi dugu polita eta handia dela barrutik. Gela zabalak, argitsuak (gortinarik gabe), aulki erosiak, eta areto nagusia benetazko "nagusia" da.

Den-dena berria? Ez. Betiko euskaltegiaren arima ekarri dute eraikin berriari. Arima? Zer demontre den euskaltegiaren arima galtetuko dute batzuk. Ez nago seguru zer den, baina ikusten dudanean, argi ikusten dut han dagoela arima. Beste bazterretan ere aurki dezake, baina nik irakasleen bulegoan ikusi dut. Hona hemen:

Zer izango lirateke euskaltegiak kassetterik gabe?

Etorkizuneko kazetaria

Hemen doa, atzeratuta daukan idazlan bat (atzeratutariko bat). Proposamena etorkizuneko ikertzaile edo kazetaria izatea zen. Artikulu bat idatzi behar genion berrehun urte barruko irakurleari, garai hartako gauzak adierazten. Hau da, nola ikusiko zituzketen gaur egungo tramankulo batzuk.

Aranzadik 2000 urteko hondakinak ikertzen ditu
Itzulpena: Arrebuscando

Gure arbasoek hamaika tramankulu erabiltzen zituztela denek dakigu, eta Aranzadi Arkeologi Taldeak aurkitu ditun hondakinek teoria hori baieztatzen dute.
Hondakinak aste bat egon dira Aranzadiko ganbera batean, daukaten kutsadura kentzen, aintzinako plastiko materiala bilduta zeuden eta. Garai hartako plastikoa ez zen gaur egun ezagutzen dugun bezalakoa. Arbasoek petrolioa erabiltzen zuten poltsak egiteko, baita erregai ere. Baina 2065etan OMSk lortu zuen lehengai hori debekatzea.

Garbitu ondoren, ikerketa-lana hasi zen. Nahiz eta ikerketa bukaturik gabe egon oraindik, lehenengo bilaketak aurreratu dizkigute. Objetu batek aintzinako teknologia erabiltzen du, eta besteak nahiko sinpleak dira. Adibidez, euroko txanpon batzuk agertu dira. 2000 urte inguruan euroa zen Europako dirua, eta bai txanponak bai bileteak erabiltzen zituen jendeak.

Txanponen ondoan paperezko liburuxka bat zegoen. Orriak nahiko gaizki kontserbatu dira baina ikertzaileek hamaika irudi eta zenbaki ikusi dituzte orrien zehar. Azalean agentzen den izenburua argitzea nahi dute orain: "Cada 2x3, un 3x2" esaldi misteriotsu hau ikertzeko Euskaltzaindiaren laguntza eskatu dute, askoz ohitutagoa daudelako hitz-jolastera. Gogoratu behar dugu, pasa den udan, euskarazko akademiak "Veranoski" hitzaren esanahia argitu zuela urte erdi bat pasa ondoren.

Teknologi tramankulutik informazio gehiago aterako dute arbasoei buruz. Baina zailagoa da ikertzeko, erabiltzen zituen sistemak orain dela urte asko desagertu ziren eta. Horietako batean "iPod" hitza dauka grabatuta atzetik. Aurretik pantai txiki bat omen dago, baina piztea ez dute lortu Arazadikoek. Badakite garai hartako enpresa baten produktu ezagunena izan zela. Dena den, Applek (horrela deitzen zen enpresa) 2009 urteko krisian porrot egin zuen, eta bere teknologi eta sistema guztiak desagertu ziren 10 urte pasa eta gero.

Berria ezagutakoan, Odon Elorzak gizarteko museo bat eraikitzea proposatu du. Alkateak diotenez "2216an Kulturaren Europako Hiriburu izatea lortzeko lagunduko du museoak".

Nor den Ane

Bihar ez naiz euskaltegira joango . Jai hartuko dut. Aitzaki on bat daukat, ez pentzSa.
Antzerkira joango naiz arratzSaldez. Aizu, kultura kultura da, eta gure laguntza behar du. Hasteko ez da batere aitzakiA txarra.
Euskaraz antzerki-lan izango dela den denez, nire kontzientzia lasaitzen duenik lasai dago. Ea zerbait hartzen ulertzen dudan!
"Ahuntza edo nor da Silbia?" du izenburua, eta estreinaldia Donostiako Antzoki Zaharrean izango da datorren 13an. Txalo Produkzioak konpainiak egin du muntaia, hala ere, José María Pou aktoreak (baita zuzentzen du ere) egin zuen gaztelerazko bertsioa (arrakasta handiarekin gainera).

Ane Gabarain agertzen da. Ez dakit Silbiarena edo ahuntzarena egingo duen, baina seguru nago primeran egingo duela primeran seguru. Anerena miresten dut (hiztegian bilatu dut hau). "La Ratonera" eta "Pecata Minuta" antzerki-lanean ikusi nuen, biak euskaraz, kasualitatez.
Horregatik, beren argazkiarekin apainduko dut sarrera hau.
Gehiago jakin nahi baduzu, Victoria Eugenia Antzerkiaren web gunean.
Vaya, konturatu naiz 13a ostirala ostegunea dena dela. OrduAn, bai antzerkira, bai euskaltegira...

Eranskina: Batek (Anek eta berak elkarrekin ikasi zutela) esan dit oso gaztetan ere Ane aktoresa bikaina zela.

Norvegiarantz begirakada

Berri bat kontatzea tokatuko zait bihar euskaltegian. Zerbait bilatu aurkitu dut internetez, eta oraintxe bertan bukatu dut eskema. Zeri buruz hitz egingo dudan ez dut hemen botako Ez dizuet esango zeri buruz hitz egingo dudan, baina pista batzuk bai.

• Ez nekien, Noruega Norvegia zen zela euskaraz.
• Trondhein da herrialdearen 3. hiri handiena, 150.000 biztanle dauka.
• Hiri aldapatsua da, eta iaz bere igogailu ospetsuaren urteurrena ospatu zuTen.

Ikusi mapa handiagoa

Ohitura zahar baten berria emateko eskema

Lan bat dugu astebukaerako. Informazioa bildu eta eskema egin biharko grabaketarako, ohitura zahar baten berria bota behar dugu eta. Hemen dago, nik erabiliko dudan txuleta.

Nola bestela?

Idazlan batekin emango diot irteera bloga honi. Ez dakit zenbat iraungo duen gloga hau. Agian datorren hilabetean kokoteraino nago eta OFF posizioan jarriko dut. Baina tira,...

Jan eta jan
Itzulpena: Comerse el tarro

Azken egun hauetan osasun errekonozimientoak egiten ari dira lan egiten dudan lekuan. Analisiak, tentsioa, begi-probak,... egia esanez, nahiko betea osatua da.
Pasa den astea, arduradun bat (gure gainetik dagoena) kexatzen etorri zen. Errekonozimientotik zetorren. "Mediku honek ez dauka lotsarik!" hasi zen ohiuka oihuka. "Gizendu naizela esan dit -jarraitu zuen- eta nire adinarekin zaindu  egin behar dudala". Haserre zegoen, bai. Bakarrik estetiko aldetik hartu zuen gomendioa. Gure arduraduna hogeita hamazortziko emakume bat da. Ez dut esan nahi, emakumeak obsesionatuagoak daudela daudenik, gizonak baino, baizik eta gehiago nabaritzen dituztela estetikaren arauak.

Nahiz eta dietaren erreginak izan, dietaren arazoa orekatu egin da; hau da, bai neskak bai mutilak estetikaren araupean gaude.
Presio honek sortarazten du amaika dieta desberdinak gauza bat lortzeko: AR-GAL-TZEA. Pisu handia du hitz honek, bere atzetik industria potolo bat dago eta. Baina estetika alde batean utzi behar dugu, eta osasun aldetik hartuko dugu hitza.

Osasuna zaintzen dugunean, fisikoki ere hobetzen dugu. Garrantzi handia eman behar diogu nutrizionistek esaten dutenari. Zein den hori gogoratuko dugu (jar ezazu martxan epe luzeko memoria buruan):

• Elikadura orekatuta jarraitu behar dugu, argi eta garbi. Denetik jan, otordu guztiak egin (inportantenak behintzat bai), eta neurriz.
• Maiztasuna ere kontuan hartu behar dugu. Arazorik ez egunero patata jaten badugu. Orain bai, nutrizionista batek esango digu noiz jan (bazkarian ala afaltzean), eta nola prestatzea prestatu (egosita osasunagoa da, (hala) olio gutxiago sartuko dugu eta geure gorputzan.

Hamaika gauza gehiago esango lukete osasun-adituek. Nire aldetik gomendio bat baino gehiago ez dut botako: bizitza sedentarioari aurka aurre egin. Ekintza txikiekin gorputzari laguntzen dugu diogu aktiboa jarraitzeko. Hau da, Urbileraino oinez ere joan dezakegu gaitezke, edo igogailua ordez, eskailerak erabil.
Euskaltegiko ikasle eta irakasleek zertxobait egiten dugu egunero,.. euskaltegiak igogailurik ez dauka eta.